VOOR LATER

“‘t Is stil waar da ‘t nie waait”

“Voor later” is een project dat begin dit jaar is beginnen groeien. Mijn grootvader viel en brak zijn heup en na zijn operatie in het ziekenhuis liep hij een longontsteking op. Ik hoef er niet bij te vertellen dat die omstandigheden voor iemand van 91 jaar behoorlijk levensbedreigend zijn.

“Als ge nog iets wil zeggen, ‘t is de moment.”

Ik had, voor zijn val, al een hele tijd de gewoonte om regelmatig foto’s te maken van mijn grootouders. Deels omdat ik ze ongelofelijk graag zie en ook omdat ik een fotografie mentorschap volgde, waarin de focus lag op het vastleggen van ECHTE momenten.

Waarom VOOR LATER?

Ik ben fotograaf.

Mijn focus ligt op mensen.

Alles van en over mensen.

Mijn focus ligt op beelden, beelden die iets vertellen zonder woorden.

Maar sommige beelden zwijgen te luid.

En dan wil ik luisteren en zien, echt zien wie er voor mij zit!

Ik wil connecties zoeken en maken.

De generatie van mijn grootouders is zó kostbaar en fragiel.

Die verhalen kan je niet googelen of aan Chat vragen. 

Die verhalen worden verteld door stemmen die één voor één stiller worden.

Met “Voor Later” wil ik die verhalen vastleggen in een levend archief. 

Korte documentaires, met beeld én stem.

Portretten van de “gouden generatie” van Brecht.

Over hun leven, hun dorp, hun oorlogsjaren, hun liefde, hun werk, hoe simpel het toen was, of juist niet?

Geen commercieel project. 

Geen haast, maar kalm en rustig, minder gejaagd zoals vroeger. 

Alleen maar oprechte aandacht en liefde voor de mensen die onze funderingen zijn en nog zoveel meer te vertellen hebben.